სათქმელი კიდევ ბევრია ...

ასე მგონია საზოგადოება ბრბოს ემსგავსება, იმიტომ რომ ყველაფერი მოსულა...

სანამ სალამის თქმას არ ვისწავლით...

სანამ გაღიმებას არ  ვისწავლით...

სანამ პატივისცემას არ ვისწვლით...

სანამ სხვისი ჭირი ღობის ჩხირი იქნებ...

სანამ ქუჩაში ნაგვის დაყრა მოსულა...

სანამ ბიჭი გოგოს გზას არ დაუთმობს...

სანამ ქალი უცხოეთში საშოვარზე ცრემლიანი მიდის...

სანამ მოსწავლე გაკვეთილზე ყურსასმენით მუსიკას უსმენს...

სანამ ყველა ერთ ქვაბში იხარშება...

სანამ თავისუფლება გაშიშვლება ჰგონიათ...

სანამ კაცი ქალზე ძალადობს...

სანამ ქალი იმიტომ იტანს ძალადობას, ვინ რას იტყვისო...

სანამ დედა შვილს სანაგვეზე ტოვებს...

სანამ  პრესტიჟულობის გამო ირჩევენ პროფესიას...

სანამ სამუშაოს თაკილობენ და ბიჟაზე ლოთობენ...

სანამ საკუთარ დედებზე იგინებიან...

სანამ ჯანღონით სავსე ახალგაზრდა იმათხოვრებს...

სანამ მოდის გამო ეკლესიაში დადიან...

სანამ სამსახურში "მონური" რეჟიმი იქნება...

სანამ მედროვეები არსებობენ...

სანამ... სანამ... სანამ და ბევრი სანამ კიდევ... 

  

ვიქნებით ბრბო, რომლისთვის ღირებულებები არ არსებობს, მიმაჩნია რომ ყველამ თავისი წილი პასუხისმგებლობა უნდა აიღოს და შესაბამისად:

ნუ იქნებით გულგრილები...

ნუ იძალადებთ...

ნუ გაკიცხავთ...

ნუ დაყრით ნაგავს ქუჩაში...

ნუ გადაახტებით ერთმანეთს ტრნსპორტში რომ ადიხართ...

ნუ ხარ დაკომპლექსებულები...

ნუ იქნებით მედროვეები, საკუთარი თავისუფლების ქონა უფრო დიდი ბედნიერებაა...

და მაინც, სათქმელი კიდევ ბევრია ...